Ook deze maand is weer voorbij.
Op de Mutiara laut is hard gewerkt aan dek onder leiding van Dick
van Amerongen
en in de motor kamer onder leiding van Leo van Oostenbrugge.
Aan dek is het potdeksel aangebracht, de kluisgaten bepaald en de
puttings voor de masten aangebracht. (totaal 20 stuks)
De zeeg in het achterschip is aangepast.
Ook is de kraan tbv het hijsen van de rubberboten geinstalleerd en
uitgeprobeerd.
In de machine kamer zijn de drie generatoren nu operationeel dus de
tijdelijke generator aan dek verdwijnt nu naar de werkplaats aan de
wal.
Stuurmachine is nu ook geinstalleerd en we hopen dat wij in de
volgende week hiermede kunnen proefdraaien.
Voor het electrisch hebben we, buiten de contractor, een externe
adviseur en begeleider aangesteld. een man met veel kennis van zaken
op dit gebied.
De contractor probeerde dit toch teveel op z.n Wayan boeren fluitjes
te doen en zonder de nieuwe begeleider was dit echt niet goed
gekomen.
Inmiddels ook zware onderhandelingen gevoerd met gecertificeerde
lassers uit Kalimantan om de mast profielen te lassen
Prijs en datum afgesproken met de Australische voorman, afspraak
gemaakt voor de volgende week s.avonds om 6 uur. De volgende dag
kreeg ik te horen dat hij s,nachts
om twee uur was overleden(acute hartaanval/stilstand) net 50 jaar en
zou over 14 dgn gaan trouwen. Al met al een treurige zaak.
Nu maar weer opnieuw alles op een rij zetten betreft het laswerk van
de masten.
Ik ga er nog steeds van uit deze eind maart op het schip te kunnen
plaatsen.
Wij hebben hier natuurlijk niet de faciliteiten en de kennis voor
dit sort projecten,
zoals in Europa. Aan de hand van de tekeningen, moet alles dan ook
heel goed uitgelegd en herhaald worden voordat we hiermee kunnen
beginnen.
Iedere mast weegt circa 3000kilo, dus niet bepaald een lichtgewicht
carbon mast.
Om de masten te kunnen zetten, moet het schip vanuit Serangan bay
naar Benoa Harbour,
Dit is ongeveer een uur varen.
Het wordt dus de eerste vaart op eigen kracht, tussen de riffen door
en dan de haven van Benoa in. Voor de veiligheid laten we wel een
sleepboot meevaren die, in geval als er iets mis gaat, kan ingrijpen.
We gaan er natuurlijk vanuit, dat deze tocht vlekkeloos verloopt.
De zeilen en de navigatie appratuur zijn nog steeds onderweg en
worden in de eerstvolgende weken verwacht.
De inrichting van de keuken wordt van RVS gemaakt en daar is men nu
aan begonnen.
Gedurende dit hele project veel steun van vrienden die een aantal
weken meewerken,
vooral Dick van Amerongen en Rob Nijhof hebben hieraan bijgedragen.
Ik denk dat het nu echt tijd wordt, voor de mensen die nog niet
geboekt hebben, om voor de 2e helft van 2010 zich op te geven voor
een tocht met dit prachtige schip.
Vooral de reizen naar de Banda eilanden en Raja Empat (Irian
Yaya)worden reizen om nooit te vergeten en het zou zonde zijn om dit
te missen.
Leo van Oostenbrugge |